|
Latinski naziv
|
Amaranthus deflexus L.
|
|
Srpski naziv
|
Južnoamerički štir
|
|
|
|
Višegodišnja, jednodoma, zeljasta biljka sa odrvenelim rizomom. Iz rizoma polazi veći broj izdanaka, koji su uspravni ili polegli, uvek su razgranati, dugi 30-50 cm. Listovi su trouglasto-jajasti, naizmenični, prosti, po obodu celi. Cvetovi su jednopolni, zeleni ili crvenkasto-mrki, grupisani su u guste grupe u pazuhu listova ili grade vršne, grozdaste, klasolike cvasti. Za razliku od ostalih štireva dobro podnosi zasenčenost staništa. U Vojvodini skoro isključivo se javlja oblik sa crvenomrkim cvetovima. Plod je čaura. Cvetanje i oprašivanje: VII-IX; anemofilija (vetrom), entomofilija (insektima). Plodonošenje i raznošenje: VII-X; anemohorija (vetrom), epizoohorija (na površini životinja).
Stanište: nasipi, željezničke stanice, pristaništa, bašte, vinogradi, gradske i seoske ulice, okopavine, strnjišta, vinogradi, voćnjaci, korovske zajednice transportnih mreža i drugih zona površinskih konstrukcija. Autohtoni areal su Južna Amerika i severne tropske zemlje. Unet je u Sredozemlje i Istočnu Evropu u XIX. veku nenamerno, sa semenskom robom, gde se odomaćio. U Vojvodini se pojavio oko 20.-tih godina XX. veka i konstantno se širi. Populacija mu je formirana, sporadičan je do mestimično masovan. U fazi je prilagođavanja i aklimatizovanju ovdašnjim uslovima.
Autor: Pal Boža
|
|
|
Potencijalno invazivna vrsta
|
|
|
Dragiša Savić, Jožef Dožai, Tomica Mišljenović
|
|
|
|
